عشق چیست – آیا واقعا عشق وجود دارد ؟
عشق چیست
عشق یک احساس شدید عاطفی ست که به صورت پنهان و آشکار نسبت به فرد دیگری که معمولاً جنس مکمل (جنس مخالف) است، ابراز می شود. با توجه به این که زن و مرد مکمل هم بوده و همدیگر را تکمیل می کنند، به جای ذکر جنس مخالف، بهتر است بگوییم جنس مکمل،عشق یک وضعیت کاملاً پیچیده و چندبعدی است. مبادله ی مهر و محبت، یک نیاز انسانی ست. برای این که دوست مان بدارند، می بایست دیگران را دوست بداریم.
انواع عشق
در هر عشقی سه عامل «صمیمیت»، «جذابیت و هیجان» و «تعهد» نقش اساسی و محوری در زندگی مشترک بازی می کنند به طوری که فقدان یک یا دو عامل باعث می شود کهعشق واقعی بین زن و شوهر برقرار نشده و تدوام پیدا نکند. حال ببینیم که سه عامل ذکر شده در انواععشق ها چگونه ظاهر شده و چه نقشی را به عهده دارند:
- عشق رومانتیک: درعشق های رومانتیک، صمیمیت و جذابیت بین زن و مرد وجود دارد اما دو طرف نسبت به هم تعهدی ندارند.عشق افلاطونی: در چنین عشق هایی صمیمیت و تعهد وجود دارد ولی از جذابیت و میل جنسی، اثر کم تری دیده می شود.
- عشق ظاهری: درعشق های ظاهری، پختگی لازم برای ایجاد روابط مؤثر بین دو طرف وجود ندارد. طرفین ممکن است تظاهر بهعشق و دلدادگی کنند، در حال که از صمیمیت عمیق و تعهد واقعی خبری نیست.
- عشق پوچ: درعشق های پوچ، از صمیمیت و جذابیت واقعی خبری نیست و هر دو زوج یا یکی از آنان، به شدت نسبت به دیگری احساس مالکیت کرده و سعی می کند همسرش را تحت نفوذ خود قرار دهد و با کنترل، اعمال زور و فشار، تعصب ورزی، سلب آزادی و اختیار همسر، عملاً اعتماد به نفس او را به حداقل می رساند. کسی که این نوع تفکر را دارد، فرد سالمی نبوده و بیمار به حساب می آید.
- عشق یک طرفه: همان طور که از اسمش معلوم است، یکی از طرفین از مهر و محبت دیگری، یا خبر ندارد و یا پذیرایعشق او نیست. این چنینعشق هایی به هیچ جا نمی رسد چراکه عاشق به صورت مجازی، معشوق را مخاطب ذهنی خود قرار می دهد، با او حرف می زند، به جای او فکر کرده و تصمیم گیری می کند. این نوععشق ها محکوم به شکست هستند.
- عشق دروغین: در این نوع عشق، از تعهد و صمیمیت واقعی خبری نیست. یکی از طرفین به خاطر زیبایی، پول، شهرت یا موقعیت اجتماعی طرف دیگر، جذب او شده و بهعشق و دلدادگی تظاهر می کند. این نوععشق ها عاقبت به خیر نمی شوند.
- عشق لحظه ای: جذابیت و هیجان در اینعشق ها نقش اصلی را به عهده دارد و از دو عامل دیگر، اثری دیده نمی شود. این نوععشق ها کوتاه مدت و کم دوام بوده و بی حاصل هستند.
- عشق ابلهانه: به طوری که از اسمش بر می آید، هیچ تناسبی بین ویژگی های طرفین وجود ندارد؛ درست مثل این که چوپانی عاشق دختر پادشاه شود! ممکن است جذابیت ظاهری یا معروفیت و قدرت، اساس این نوععشق ها را تشکیل دهد.
- شیفتگی یاعشق کاذب: بسیاری از افراد، شیفتگی را باعشق واقعی اشتباه می گیرند. در این نوع رابطه، یکی از طرفین تمام زیبایی ها، خوبی ها و نیکی ها را در فرد مورد علاقه ی خود می بیند وعیب و نقص و حتی ناهنجارهای دیگری را یا نمی بیند و یا به آن ها اهمیت نمی دهد. درعشق های کاذب، یکی یا هر دو طرف نسبت به هم، وابستگی شدید پیدا می کنند. این نوع رابطه، دوام زیادی نخواهد داشت.
- عشق واقعی: درعشق های واقعی سه عامل «صمیمیت»، «جذابیت و هیجان» و «تعهد» بر روابط زوج ها حاکم است. عشق واقعی سرشار از شور، نشاط و رضایت است.عشق واقعی از درون می جوشد. قبول مسؤولیت، خواهان رشد و تعالی، احترام به استقلال، آزادی، رفاه و شادی، به نیازهای هم توجه کردن، در سختی ها ونا امیدی ها در کنار هم بودن و باقی ماندن، ابراز صمیمیت، وفاداری و حمایت بدون قید و شرط و از حضور هم لذت بردن و از غیبت دیگری احساس بدی نداشتن، هم بستگی، نه وابستگی و… از علائم دیگر عشق واقعی به شمار می رود.
عشق ورزیدن همانند دیگر مهارت ها، آموختنی و یادگرفتنی است. افرادی کهعشق ورزی را به خوبی یاد نگیرند، آن را گدایی خواهند کرد!
مراحل سه‌گانه‌ی عشق
دنیس ندر (Dennis Neder)، نویسنده‌ی کتاب «در دنیای زنان یک مرد باش» (Being a Man in a Woman’s World)، می‌گوید: «عشق سه مرحله دارد: مرحله‌ی شیفتگی، مرحله‌ی پیوند و مرحله‌ی آشنایی. با شناخت این سه مرحله می‌فهمید که آیا عشق شما واقعی است یا نه».
- مرحله اول مرحله‌ی شیدایی زمانی است که شما نمی‌توانید برای بودن با او منتظر بمانید. این مرحله‌ی رمانتیک و خیالی عشق است. درواقع این همان مرحله‌ای است که مردم از آن به‌عنوان عشق واقعی یاد می‌کنند، اما این مرحله بعد از مدت‌زمان کوتاهی از بین می‌رود.
- مرحله دوم مرحله‌ی پیوند است. در طول این مرحله سعی می‌کنید که فرد مقابل را بشناسید و تمام برنامه‌های مختلف زندگی‌تان را براساس او تنظیم می‌کنید. اگر این مرحله را ادامه دهید به‌تدریج وارد مرحله‌ی سوم می‌شوید که به آن مرحله‌ی آشنایی می‌گویند.
- مرحله‌ی آشنایی در این زمان برنامه‌هایی را ترتیب می‌دهید که فرد مقابل در آن حضور دارد و درنهایت باهم ازدواج می‌کنید. شما کم‌کم متوجه می‌شوید که فرد مقابل‌تان درمورد موضوعات مختلف چه احساسی دارد و از چه چیزهایی لذت می‌برد. همچنین هم‌زمان دوباره روی زندگی شخصی خودتان، مسیرها و اهداف‌تان تمرکز می‌کنید. براساس باور متخصصان «عشق واقعی» از اینجا شروع می‌شود.
عشق از نظر بیولوژی
فردی ممكن است روابط جنسی با شریکش داشته باشد و یک كشش قوی نسبت به او احساس كند. اما این کشش عشق نیست بلکه نتیجه ترشحات هورمون های جنسی در بدن اوست. در موارد زیادی یكی یا هر دو طرف در یافتن عشق ثابت و با دوام اشتباه می كنند. بی شك می دانیم كه چنین اشتباهاتی چه بهای گزافی دارد. در مقاله ای در سربرم، یك مغزشناس به نام دانافرم سه سیستم مرتبط با همسر، تولیدمثل و والدین را توضیح می دهد. این سیستمها شهوت، كشش و وابستگی نامیده شده است.
شهوت: راهی غریزی است كه آنقدر مرد و زن تحریك می كند. تا عمل جنسی بین آنها انجام شود.
كشش: این سیستم دو شریك را بطور شهوت آمیزی متمركز می كند تا تلقیح انجام گیرد. فیشر متوجه شد فرضیه سیستم كشش بعنوان راهی فردی است تا بهترین شریك را انتخاب و این تمركز را ادامه دهد. افراد كه فكر می كردند بطور ژنتیكی برترند ، و هنوز هم هستند، می توانند شریك زناشویی مطلوبی باشند.
وابستگی: این روش عاطفی (اصطلاح «عشق مهربان») بوجود آمده است تا زاد و ولد و حیات نسل ضمانت شود. منظور اصلی از افزایش سطح هورمونهای واسوپرسین و اكسی توسین حفظ زندگی مشترك والدین است، حداقل تا زمانی كه فرزند توانایی مراقبت از خود را داشته باشد.
تعریف «عشق واقعی» چیست؟
دکتر ندر می‌گوید: «عشق واقعی به این معنی است که بخواهید میزان سلامتی، رفاه و خوشبختی فرد مقابل‌تان بیشتر از سلامتی، رفاه و خوشبختی شما باشد. زمانی که مراقب کلمات، افکار و فعالیت‌هایتان هستید، به‌ویژه اگر سعی می‌کنید که این رفتار برای فرد مقابل‌تان خوش‌آیند باشد، درواقع شما عاشق شده‌اید».
کریستین نرتروپ (Christiane Northrup)، نویسنده‌ی کتاب «بدن زنان- حکمت زنان» (Women’s Bodies, Women’s Wisdom) و کتاب «حکمت یائسگی» (The Wisdom of Menopause) می‌گوید: «عشق واقعی زمانی اتفاق می‌افتد که شما به‌اندازه‌ی کافی به طرف مقابل‌تان اجازه می‌دهید که با داشتن امکانات و زمان لازم، به آن چیزی که می‌تواند باشد، تبدیل شود».
برعکس اگر فردی به شما می‌گوید که «اگر من را دوست داری، باید…»، این عشق واقعی نیست. براساس گفته‌ی دکتر نرتروپ این نوع عشق در محدوده‌ی کنترل کردن فرد است و براساس باورهای متافیزیک در چاکرای دوم (چاکرای جنسی) قرار دارد. اما عشق واقعی از چاکرای چهارم سرچشمه می‌گیرد و به‌راحتی با پشتیبانی‌های بی‌قیدوشرط تشخیص داده می‌شود.
دکتر کاتلین هندریکس و دکتر گی هندریکس (نویسندگان کتاب عشق ابدی) می‌گویند: «عشق واقعی زمانی ایجاد می‌شود که فرد از یک تعهد ناخودآگاه به‌سمت تعهد خودآگاه پیش می‌رود. زمانی‌که مردم می‌گویند داشتن رابطه واقعا کار سختی است؛ این بیانی از تعهد ناخودآگاه است».
تعهد به این معنی است که شما خودِ واقعی‌تان را به شریک‌تان نشان می‌دهید و درهمه‌حال از او حمایت می‌کنید.
به‌گفته‌ی دکتر لوری مور (Laurie Moore) همه‌ی عشق‌ها از یک قلب گشوده ایجاد می‌شوند. زمانی که شما باهم هستید، این گشودگی و امنیت هم‌زمان وجود دارد. اما ممکن است کسی که به او علاقه دارید، لزوما شریک زندگی شما نباشد.
